‘Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan’
12 oktober 2021
Vier maanden woont hij er nu. In een gelijkvloerse woning aan de Sien Jensemastraat in de Schrijversbuurt. De 81-jarige meneer Sauselé heeft de verhuizing over zich heen laten komen. Hij raakt langzaam gewend aan zijn nieuwe huis.
De verhuizing van de Balticparkflat naar zijn nieuwe woning is prima verlopen. Meneer Sauselé kreeg hulp van zwagers en neven. De krasse 81-jarige deed veel oude spullen weg of liet het achter in de flat. Alleen zijn salontafel, eethoek, tv-meubel en hometrainer nam hij mee. Verder wat inboedel, kleding en zijn eigen spulletjes. ‘Er staan nog een paar dozen met spullen in het schuurtje. Ik heb geen idee wat daarin zit, behalve wat dingen voor aan de muur. Maar ik vind de muur wel prima zo.’
Nieuwe spullen
De gelijkvloerse woning is grotendeels ingericht met nieuwe spullen. Een mooie lichte vloer, moderne in between gordijnen, een nieuwe bank, een elektrische sta op stoel en een mooi dressoir. ‘Die hebben mijn neven in elkaar gezet. Mijn zus heeft alles trouwens voor mij uitgezocht. Ik heb geen verstand van meubels. Nu heb ik dus ook een elektrisch bed’, lacht meneer Sauselé. ‘Maar dat had voor mij niet gehoeven. Daar doe ik niks mee. Ik slaap er alleen maar op.’
Borrelbox
Aan de muur tegenover zijn nieuwe bank hangt een kingsize Samsung tv. ‘Geweldige beeldkwaliteit’, vertelt meneer Sauselé trots. ‘Ik heb hem bij Expert gekocht. Ik zag hem in de folder. De tv was niet goedkoop, maar ik krijg 500,00 euro terug van Samsung. En ik krijg er ook een luxe borrelbox bij. Die heb ik nog niet trouwens. Maar die wil ik natuurlijk niet missen. Daarom bewaar ik de folder nog maar even. Daar staat het echt in.’
Niks te zien
Meneer Sauselé is blij dat hij in zijn oude buurt kon blijven wonen. ‘Maar er is hier buiten niks te zien. Het is een hofje. Er gebeurt hier niks. Behalve als mijn oude buurvrouw uit de Baltikparkflat buiten zit. Aan de achterkant kijk je tegen de schutting aan. Dat mis ik wel aan de flat. Daar zat ik zomers lekker op het balkon op straat te kijken’, aldus meneer Sauselé. De tuin wordt onderhoudsarm ingericht. 90% wordt betegeld. Achterin komt een kleine bloembak. ‘De hovenier is achter bijna klaar. Daarna betegelt hij de voortuin ook nog.’
102
‘Ik heb geen idee hoelang ik hier nog woon’, deelt meneer Sauselé zijn overpeinzingen. ‘Mijn zus zegt dat ik minstens 102 word, maar mijn gezondheid gaat wel wat achteruit hoor. Ik word ouder. Dat merk ik aan alles. En ik word ook vergeetachtig. Ik denk dat ik hier nog een paar jaar woon. Daarna zal het wel een verzorgingshuis worden. Maar ik ben niet bang voor de dood. Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan.’