Nog één keer kijken in het geboortehuis

3 maart 2023

Ze wilde het huis aan de Huibertplaat 28 in Delfzijl-Noord nog één keertje zien, voordat het voorgoed verdwijnt. Hier is Miriam Bulten (51) geboren en hier groeide ze op tot jong volwassene. Ze kwam er speciaal voor uit Engeland. Afgelopen donderdag stak ze de sleutel eigenhandig in het slot.

Met een grote glimlach op haar gezicht, opent Miriam de deur van haar geboortehuis. De deur gaat nog net zo gemakkelijk open als vroeger. ‘Ik hoorde dat deze huizen worden gesloopt in het kader van de versterkingsoperatie die in Delfzijl gaande is. Ik wilde mijn oude huis nog heel graag een keertje zien, daarom heb ik Acantus benaderd om te vragen of dat mogelijk was. Na wat mailtjes over en weer met bewonersconsulent Jacques Bakker, was de afspraak snel gemaakt.’

Kleiner

‘Alles lijkt kleiner dan in mijn herinnering’, concludeert Miriam. ‘Terwijl het toch echt wel een groot is. We woonden hier met zijn zevenen. Mijn ouders, vier broers en ik. Twee broers sliepen op zolder, waar mijn vader twee slaapkamers had gemaakt. Omdat er maar één dakraam was, had de tussenmuur ook een raam. Zo viel er bij beide slaapkamers toch wat daglicht naar binnen. De vlizotrap stond altijd uitgeklapt. De zolder hoorde er gewoon bij.’

Avontuur

Miriam rook als 21-jarige het avontuur en reageerde op een vacature bij Hertz autoverhuur in Ierland. Ze kreeg de baan en liet Delfzijl definitief achter zich. ‘Ik wilde weg, dus toen ik een advertentie zag voor een job in het buitenland heb ik daarop gereageerd. Ik kreeg de baan en ben vertrokken.’ Na vier jaar verruilde ze Ierland voor Schotland om zich uiteindelijk definitief te settelen in Engeland. Eerst in Newcastle, nu in Lincolnshire, een plaats in East Midlands, zo’n 200 km boven Londen.

Historisch onderzoek

‘Ik logeer deze week bij mijn moeder in BetingeStaete. Het is fijn om mijn familie weer te zien, dat is door Corona veel te lang geleden. Deze hele week staat in het teken van historisch onderzoek. Ik heb de stamboom van de familie van mijn moeders kant uitgezocht. Nu wil ik in de Groninger archieven op zoek naar nog meer informatie over bepaalde familieleden, zoals de opa van mijn moeder. Die man werd ooit opgepakt. Daar wil ik natuurlijk alles van weten’, lacht Miriam.

Gelukkige jeugd

Miriam mist Delfzijl niet. ‘Ik hoor wel dat er veel veranderd is, daar ben ik best benieuwd naar maar ik heb nooit echt iets met de stad zelf gehad. Mijn warme herinneringen aan de buurt en het huis waar ik opgroeide, koester ik. Ik heb hier een geweldige gelukkige jeugd gehad. Daar ben ik blij mee en dankbaar voor. Maar met een allerlaatste bezoek aan ons oude huis, sluit ik deze fase uit mijn leven definitief af.’