“Zin in nieuwe woning”

23 mei 2020

“We laten met pijn in ons hart een fijne wijk achter. Maar hebben nu toch ook zin in de nieuwe woning.”

Meneer en mevrouw Heuving wonen al 51 jaar aan de Robbeplaat in Delfzijl. En dat stopt over een paar maanden. Dan gaan ze verhuizen naar een nieuwe woning aan de Botterlaan. Hoe hebben zij het afgelopen jaar beleefd? En hoe zien ze de toekomst?

Spookdorp

Mevrouw Heuving: “In 1969 verhuisden we van Groningen naar Delfzijl voor het werk van mijn man. Hij werkte bij Akzo en in Groningen was de woningnood hoog. In Delfzijl hadden we het voor het uitkiezen. Deze woning was heel groot en had centrale verwarming. Uniek voor die tijd. Onze familie was stikjaloers.”

De woning aan de Robbeplaat was een huurwoning. Later hebben ze de woning gekocht. “Het was én is een heerlijke straat en wijk om in te wonen. In de beginjaren veel kinderen. Wij hadden ook jonge kinderen. De saamhorigheid was groot. Natuurlijk is het wel veranderd, maar ik woon hier nog iedere dag met veel plezier. We hebben meerdere herstructureringen meegemaakt. Dat was echt niet fijn. Veel onduidelijkheid, veel onzekerheid. De procedures waren een ramp. Plannen veranderden bijna van dag tot dag. Door verhuizingen werd het een spookdorp. Dus, toen het nieuws kwam van de versterking was ik op mijn hoede. Ik wilde namelijk helemaal niet weg. Eigenlijk nog steeds niet”, vertelt meneer Heuving.

Dubbel gevoel

Mevrouw Heuving: “Omdat de vorige herstructurering een puinhoop waren, heb ik vanaf het begin mijn stem laten horen. Dát niet nog een keer. Ik moet eerlijk zeggen onze bewonersbegeleiders Simone en Sander heel erg prettig zijn. In het begin dacht ik dat ik nog jaren op deze plek zou zitten. Zo snel zou het immers allemaal niet gaan. Maar toen kwam onze kans op een kavel aan de Botterlaan. En die hebben we gegrepen.”

De woonplek vinden meneer en mevrouw Heuving beide misschien nog wel belangrijker dan de woning zelf. Ze zijn gehecht aan de buren, er liggen veel herinneringen. Daar moeten ze afscheid van nemen. Een dubbel gevoel. Echtpaar Heuving is tevreden met het bedrag en de toewijzingsprocedure. Ook kijken ze nu wel uit naar de nieuwe levensloopbestendige woning. Gelukkig kennen ze een aantal mensen die ook naar de Botterlaan verhuizen. Maar voor de mensen die achterblijven in de wijk is het nog even doorzetten. Vooral zijn er zorgen om de oudere mensen in de wijk. Meneer Heuving: “Het heeft echt een enorme impact op de mensen in de wijk. Het gaat niet om een simpele verhuizing van A naar B. Je kiest er zelf niet voor.”

Alleen informeren als iets ook zeker is

Tips heeft mevrouw Heuving ook. “Let er goed op wanneer je mensen informeert. En informeer mensen alleen als de plannen al zeker zijn. Alles gaat hier altijd snel rond in de wijk. Niets is zo vervelend als je lange tijd niets hoort of dat het toch weer anders wordt. Dat geeft onrust. Het is goed dat mensen nu veel eerder betrokken worden en dat ze mee kunnen praten. Ik denk dat het het beste is dat je mensen keuzes geeft als plannen concreet zijn.”

Voor de bouwvak moet het nieuwe huis klaar zijn. Dan begint daar hun nieuwe toekomst. Ze hebben er nu wel echt zin in. “Mijn kinderen zeggen: mam, je koopt toch wel nieuwe meubels? Nou, dat weet ik nog niet hoor”, sluit mevrouw Heuving lachend af.